Impasto

Impasto is een schildertechniek waarbij dikke verf op het doek wordt aangebracht, waardoor een reliëf effect ontstaat. Deze techniek wordt gekenmerkt door de textuur en de driedimensionale kwaliteit die het schilderij krijgt door de dikke, pasteuze verflagen.

Bij impasto worden de verfstreken niet gladgestreken, maar juist met krachtige, expressieve bewegingen aangebracht met een penseel of paletmes. Hierdoor blijven de penseelstreken of de sporen van het paletmes zichtbaar op het oppervlak van het schilderij. De verf wordt soms zo dik aangebracht dat het bijna sculpturaal aanvoelt.

Impasto kan worden gebruikt om verschillende effecten te creëren, afhankelijk van de stijl en het doel van de kunstenaar. Het kan worden gebruikt om textuur toe te voegen aan landschappen, om levendigheid en beweging over te brengen in portretten, of om een gevoel van diepte en dimensie te creëren in abstracte werken.

Naast het visuele aspect kan impasto ook een tactiele ervaring bieden voor de toeschouwer, omdat ze de textuur van het schilderij kunnen voelen door er overheen te laten glijden.

Impasto werd vooral populair in de 17e eeuw, met name onder kunstenaars als Rembrandt en Van Gogh, die bekend stonden om hun expressieve gebruik van deze techniek. Tot op de dag van vandaag wordt impasto nog steeds veel gebruikt door kunstenaars over de hele wereld om diepte, textuur en emotie toe te voegen aan hun schilderijen.