Entartete kunst

Wat is entartete kunst? “Entartete Kunst” was de term die werd gebruikt door de nazi’s in Duitsland om moderne kunst aan te duiden die zij beschouwden als ‘ontaard’ of ‘gedegenereerd’. De term werd gebruikt om kunstwerken te labelen die niet voldeden aan de door de nazi’s vastgestelde normen van esthetiek en die werden beschouwd als afwijkend, decadent of onacceptabel voor de nazistische ideologie.

In de jaren 1930 organiseerde het naziregime in Duitsland een reeks tentoonstellingen met de titel “Entartete Kunst”, waarbij kunstwerken van moderne kunstenaars werden tentoongesteld om te worden bespot, bekritiseerd en veroordeeld. Veel van deze werken werden in beslag genomen uit musea en openbare collecties, terwijl kunstenaars die als “ontaard” werden bestempeld, werden vervolgd, verbannen of gedwongen om ondergronds te werken.

De term “Entartete Kunst” en de acties van de nazi’s tegen moderne kunst waren onderdeel van een bredere campagne van culturele zuivering en propaganda, gericht op het promoten van de nazistische esthetiek en het onderdrukken van artistieke vrijheid en expressie die niet in overeenstemming waren met de nazistische ideologie.

Veel kunstenaars en kunstwerken die werden bestempeld als “Entartete Kunst” worden nu erkend als belangrijke bijdragen aan de moderne kunstgeschiedenis, en de term zelf wordt gebruikt om de repressieve en totalitaire aard van het naziregime te illustreren.