Fresco´s

Een fresco is een schildertechniek waarbij pigmenten worden aangebracht op een laag nat pleisterwerk of muur. Het is een van de oudste vormen van muurschilderkunst en heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de oudheid.

Bij het maken van een fresco wordt eerst een verse laag kalkpleister op een muur aangebracht. Terwijl de pleister nog nat is, worden pigmenten vermengd met water aangebracht, waardoor de kleuren in de pleisterlaag kunnen doordringen en permanent kunnen worden opgenomen. Dit proces staat bekend als “fresco secco” of “verse kalk”.

Er zijn twee hoofdtypen fresco’s: “buon fresco” (echte fresco) en “fresco secco” (droge fresco). Bij buon fresco wordt de verf aangebracht op natte pleister, waardoor de pigmenten chemisch met de kalk kunnen reageren en een duurzame binding vormen. Fresco secco wordt toegepast op droge pleister, waardoor de verf minder goed hecht en minder duurzaam is.

Fresco’s zijn te vinden in verschillende culturen over de hele wereld en zijn gebruikt voor verschillende doeleinden, waaronder religieuze en decoratieve kunst. Bekende voorbeelden van fresco’s zijn onder meer de schilderingen van Michelangelo in de Sixtijnse Kapel in Vaticaanstad en de fresco’s van Diego Rivera in Mexico-Stad.

Fresco’s zijn vanwege hun duurzaamheid en esthetische kwaliteiten een geliefde kunstvorm gebleven, die kunstenaars blijven gebruiken om muur oppervlakken te verfraaien en verhalen uit te drukken door middel van beeldende kunst.