Impressionisme

Het impressionisme was een kunstbeweging die ontstond in Frankrijk in de 19e eeuw. Het was een reactie op de strakke regels en technieken van de traditionele kunst. Impressionistische kunstenaars wilden momenten vastleggen zoals ze waren, met een nadruk op licht, kleur en beweging.

Impressionistische schilderijen tonen vaak alledaagse scènes, zoals landschappen, parken, cafés en mensen die genieten van het dagelijks leven. Wat hen onderscheidt, is het gebruik van losse, vloeiende penseelstreken en het gebruik van heldere, levendige kleuren om het effect van licht en schaduw vast te leggen.

De naam “impressionisme” komt van het idee dat deze schilderijen slechts een ‘impressie’ van een moment in de tijd geven, in plaats van een gedetailleerde weergave. Impressionistische kunstenaars schilderden vaak buiten, en probeerden de vluchtige en veranderlijke kwaliteit van het licht en de atmosfeer vast te leggen.

Beroemde impressionistische schilders zijn onder anderen Claude Monet, Pierre-Auguste Renoir, en Edgar Degas. Hun werken worden gekenmerkt door levendige kleuren, expressieve penseelstreken, en een gevoel van spontaniteit en levensechtheid.

Net zoals bij het realisme wordt  impressionisme gezien als een belangrijke stap in de ontwikkeling van de moderne kunst. Het benadrukte de individualiteit van de kunstenaar en de subjectiviteit van het kijken, en opende de deur naar nieuwe manieren van kijken en uitdrukken in de kunst.