Egyptische Kunst

Oude Egyptische kunst verwijst naar de kunst die werd geproduceerd door de oude Egyptenaren, een oude beschaving die floreerde langs de oevers van de Nijl in het huidige Egypte, gedurende een periode van duizenden jaren, van ongeveer 3000 v.Chr. tot de verovering door Alexander de Grote in 332 v.Chr.

Egyptische kunst wordt gekenmerkt door een hoge mate van symboliek en formaliteit. Belangrijke elementen van deze kunstvorm zijn onder meer hiërogliefen, een complex systeem van pictogrammen gebruikt voor zowel religieuze als seculiere teksten, en reliëfs en schilderingen die werden toegepast op tempels, graven en andere architectonische structuren. Andere kunst van de Egypten zijn beeldhouwwerken, voornamelijk voor religieuze doeleinden, die ook werden geproduceerd, gekenmerkt door stijfheid en een gebrek aan natuurlijke beweging. Amuletten en juwelen, vaak versierd met symbolen en afbeeldingen voor bescherming en voorspoed, waren populair als persoonlijke bezittingen. 

De architectuur van het oude Egypte omvatte indrukwekkende bouwwerken zoals piramides, tempels en graftombes, vaak versierd met gedetailleerde reliëfs en schilderingen. Deze kunstvormen weerspiegelden de diepgewortelde religieuze, politieke en sociale structuren van de oude Egyptische samenleving, waarbij de kunst diende om de macht en autoriteit van de farao’s te legitimeren en om de goden te eren.