Duits expressionisme

Het Duits expressionisme was een belangrijke kunststroming die zich ontwikkelde in Duitsland aan het begin van de 20e eeuw, voornamelijk in de periode tussen de Eerste Wereldoorlog en het begin van de Tweede Wereldoorlog. Het werd gekenmerkt door een expressieve en emotionele weergave van de innerlijke gevoelens en ervaringen van de kunstenaar, vaak met nadruk op angst, vervreemding, en sociaal-politieke kritiek.

De kunstenaars van het Duits expressionisme zochten naar nieuwe manieren om de werkelijkheid te interpreteren en uit te drukken, vaak door middel van vervorming, overdrijving en symboliek. Hun werken vertoonden vaak sterke kleuren, krachtige lijnen en een sterke nadruk op emotie en spiritualiteit.

Er waren twee belangrijke stromingen binnen het Duits expressionisme: Die Brücke (De Brug) en Der Blaue Reiter (De Blauwe Ruiter). Die Brücke was meer gericht op stedelijke en industriële onderwerpen, terwijl Der Blaue Reiter zich meer richtte op spiritualiteit en het bovennatuurlijke.

Bekende kunstenaars van het Duits expressionisme zijn onder meer Ernst Ludwig Kirchner, Emil Nolde en Karl Schmidt-Rottluff. Hun werk heeft een blijvende invloed gehad op de moderne kunst en wordt nog steeds gewaardeerd vanwege zijn expressiviteit en originaliteit.