Byzantijnse Kunst

Byzantijnse kunst is de kunst die werd geproduceerd in het Byzantijnse rijk, dat ontstond na de splitsing van het Romeinse rijk in de 4e eeuw n.Chr. en duurde tot de val van Constantinopel in 1453. De kunst van het Byzantijnse rijk werd sterk beïnvloed door het christendom en diende voornamelijk religieuze doeleinden.

Kenmerkend voor de Byzantijnse kunst zijn onder meer iconen, Mozaïeken, Architectuur en Liturgische voorwerpen.

Byzantijnse iconen waren religieuze afbeeldingen van Christus, heiligen en engelen die werden gebruikt in gebed en aanbidding. Ze waren vaak geschilderd op houten panelen met levendige kleuren en gouden achtergronden.

Mozaïeken: Mozaïeken waren een belangrijk kenmerk van Byzantijnse kunst en werden vaak gebruikt om kerken en paleizen te versieren. Ze bestonden uit kleine stukjes gekleurde steen of glas die samen intrigerende afbeeldingen vormden van bijbelse verhalen, heiligen en keizers.

Architectuur: Byzantijnse architectuur wordt gekenmerkt door koepels, bogen en ingewikkelde versieringen. De Hagia Sophia in Istanbul is een iconisch voorbeeld van Byzantijnse architectuur, met zijn enorme koepel en uitgebreide mozaïeken.

Liturgische voorwerpen: Byzantijnse kunst omvat ook liturgische voorwerpen zoals kruisen, kelken en reliekschrijnen, vaak versierd met ingelegde edelstenen, emaille en gravures.

Byzantijnse kunst diende niet alleen religieuze doeleinden, maar ook politieke en sociale. Het reflecteert de macht en rijkdom van de Byzantijnse keizers en de orthodoxe christelijke geloofspraktijken. Deze kunstvormen hadden een (lang) blijvende invloed op de kunst en architectuur van Oost-Europa en het Midden-Oosten.