Litho

Een litho, kort voor lithografie, is een grafische druktechniek waarbij een afbeelding wordt gedrukt vanaf een vlakke steen of metalen plaat die is behandeld met een speciale inkt afstotende substantie. De techniek werd in de late 18e eeuw uitgevonden door Alois Senefelder en is sindsdien een populaire methode geworden voor het produceren van gedetailleerde en veelzijdige drukwerken.

Het proces van het maken van een litho omvat verschillende stappen:

• Voorbereiding van de steen: Een vlakke kalksteen wordt gebruikt als het drukoppervlak voor de litho. De steen wordt eerst zorgvuldig geprepareerd door te worden geschuurd en vervolgens te worden gepolijst met fijnkorrelig materiaal, meestal een mengsel van arabische gom en zuur.
• Tekenen of etsen: De kunstenaar brengt met behulp van speciale vetkrijt of inkt een afbeelding aan op het oppervlak van de steen. Het vette materiaal hecht zich aan de steen, terwijl de rest van het oppervlak wordt afgestoten door het waterige zuur.
• Beitsen: De steen wordt vervolgens behandeld met een verdund zuur, meestal verdund met arabische gom. Dit zuur bijt in de steen waar het niet is bedekt met het vette materiaal, waardoor de afbeelding wordt geëtst in de steen.
• Inkten: De steen wordt vervolgens geïnkt met een speciale lithografische inkt, die wordt aangebracht met een roller. De inkt hecht zich alleen aan de vette delen van de steen, terwijl de ongeëtste delen de inkt afstoten.
• Afdrukken: Een vel papier wordt stevig op de steen gelegd en vervolgens door een pers geleid om de inkt van de steen over te brengen op het papier. De afdruk onthult de afbeelding die is getekend of geëtst op de steen.

Lithografie staat bekend om zijn vermogen om gedetailleerde en fijn afgewerkte afbeeldingen te produceren met een breed scala aan tonen en texturen. Het wordt vaak gebruikt in kunstwerken, boek illustraties, posters, en commerciële drukwerken