In de wereld van de moderne kunst blijft Karel Appel een onmiskenbare grootheid, wiens expressieve penseelstreken en levendige kleuren generaties van kunstliefhebbers hebben geïnspireerd. Deze Nederlandse schilder, geboren in 1921 en overleden in 2006, bracht een revolutie in de naoorlogse kunst scene met zijn dynamische stijl en ongeremde creativiteit.
Geboren in Amsterdam, begon Appel zijn artistieke reis als autodidact, waarbij hij al snel een reputatie verwierf voor zijn gedurfde en experimentele benadering van de schilderkunst. Appels oeuvre omvat een breed scala aan werken, variërend van schilderijen en beeldhouwwerken tot keramiek en grafische kunst.
Zijn kenmerkende stijl, gekenmerkt door dikke verflagen, expressieve lijnen en levendige kleurenpaletten, heeft zijn plaats verdiend in talloze musea collecties en tentoonstellingen over de hele wereld. Vandaag de dag worden zijn werken tentoongesteld in musea zoals De Fundatie in Zwolle, Het Rijksmuseum Amsterdam, Twenthe en het Dordrechts Museum.Maar ik het buitenland zoals in New York.
In deze blog vind je de beste boeken over het leven en werk van Karel Appel. De boeken worden uitgebreid beschreven, naast de boekbeschrijving vind je ook een link van Bol.com. De link geeft veel extra informatie over het boek.
Karel Appel – retrospectief
Bij het werk van Karel Appel denk je meteen aan de felle kleuren, sterke contourlijnen en ogenschijnlijk simpele vormen waarmee hij net na de Tweede Wereldoorlog beroemd werd: Cobra. Appel bleef tot op hoge leeftijd experimenteren, zijn stijl en materiaal wisselden vaak en hij zocht voortdurend de grenzen op: van de vroege, speelse en kinderlijke voorstellingen tot de latere sculpturen, waarin hij schilderkunst met gevonden voorwerpen combineerde. Maar wie zijn oeuvre goed bekijkt, ziet door dit alles heen een bijna klassieke schilder.
Karel Appel Retrospectief is niet alleen een indrukwekkend naslagwerk vol beeldmateriaal en foto’s die al deze ontwikkelingen prachtig weergeven. Teksten van Rudi Fuchs, Klaus Ottmann, Franz-W. Kaiser en een interview met een van de laatsten die de Cobra-tijd in Parijs echt meemaakte, de Franse kunstcriticus Michel Ragon, bieden bovendien inzicht in leven en werk van deze veelzijdige kunstenaar.
Het boek wordt gecompleteerd met een geactualiseerde versie van Appels beroemde manifest, een uitgebreide bibliografie, een tentoonstellingsoverzicht en een overzichtelijke chronologie. Daarmee is Karel Appel Retrospectief een voorlopig eind- en vertrekpunt voor onderzoek naar deze tijdloze schilderkunst.
Karel Appel – uit de kapperszaak in de Dapperstraat
Prachtig kunstprentenboek over het leven van Karel Appel.
Jan Appel, kapper in de Dapperstraat die scheert, knipt en kapt van vroeg tot laat. Hij heeft een zoon Karel die als hij ooit sterft de kapperszaak in de Dapperstraat erft! Zijn kleine Kareltje veegt het haar voor pappa Jan Appel bij elkaar. Hij schikt de kleuren zo op de grond dat er een kat ligt, een muis of een hond. Samen met zijn oom trekt Karel eropuit om te schilderen. En als hij eindelijk zijn eigen schilderskist heeft, weet hij het zeker: hij wil naar de kunstacademie. Geen vader die hem daarvan afhoudt!
Karel Appel gaat naar de kunstacademie en ontwikkelt gaandeweg een steeds expressievere stijl. Zijn wilde schilderen riep aanvankelijk verontwaardiging op. Maar samen met vrienden Corneille en Constant zocht Appel toenadering tot gelijkgestemde abstracte kunstenaars uit België en Denemarken. Zo ontstond COBRA, een afkorting van Copenhagen, Brussel en Amsterdam. Van de Dapperstraat tot ateliers in New York, Monaco en Toscane: Karel Appel wordt internationaal gezien als een van Nederlands beroemdste en meest geliefde moderne schilders. Een schilder die zich tot het einde van zijn ven bleef vernieuwen.
Karel appel – de biografie
‘Hét standaardwerk over het leven en werken van Karel Appel. Met grote kennis van zaken geschreven en bijzonder uitvoerig gedocumenteerd. Maar zeker ook een meeslepend en met hartstocht geschreven journalistiek relaas met duidelijk literaire kwaliteiten.’ – Rudi Fuchs in het voorwoord van Karel Appel. De biografie
Karel Appel is een van de belangrijkste Nederlandse beeldende kunstenaars van de twintigste eeuw. Hij kan zich wat naam en faam betreft scharen in een rij grootheden als Rembrandt van Rijn, Vincent van Gogh en Piet Mondriaan, en zijn invloed op andere beeldende kunstenaars is onmiskenbaar. Een kunstenaar die bovendien nog steeds actief is. Onlangs exposeerde hij in het Stedelijk Museum te Amsterdam met een serie recent werk getiteld De machtswil van de planeten. Ik ben de planeet. Wij zijn de planeten, waarover NRC Handelsblad schreef:
‘Appel heeft geest in de materie gebracht: hij schildert de geest van vrijheid en ruimte en is opgetogen over die verse ontdekking. Het is allemaal te zien in kleur op friswitte ondergronden. Om dat mee te beleven wil je niet alleen langs de doeken lopen, maar ook op de bankjes gaan zitten, die ervoor staan. Zoveel valt er op de schilderijen te ontdekken.’
Het leven van Karel Appel is volledig verknoopt met zijn kunstenaarsschap. In zijn biografie beschrijft Cathérine van Houts het leven van de kunstenaar in relatie tot zijn werk. Het boek geeft een nauwgezette levensbeschrijving en zit pal op de huid van Appel, analyseert zijn scheppend genie, beschrijft de kunstwerken en geeft zijn obsessies prijs, zijn nukken, zijn passies, zijn zwakheden en zijn voorliefdes. De mythes rond Appel worden dikwijls in een ander licht gesteld en er doemt ten slotte een beeld op van een weergaloos groot kunstenaar.
‘Meer dan het resultaat van een nauwe samenwerking tussen kunstenaar en schrijfster. De schrijfster lijkt soms geobsedeerd door haar onderwerp en door de behoefte zich in Appel te verplaatsen. Tegelijk ook draagt het boek de sporen van een tegenbeweging: van de journalistieke belangstelling voor feiten waarbij Appel juist wordt benaderd vanuit wat de auteur zelf aan eigen ervaring en persoonlijk voorstellingsvermogen inbrengt. Maar ten slotte is er ook de inbreng van Appel zelf. Diens bijdrage maakt duidelijk vanuit welk perspectief hij naar de (soms aangename, soms onaangename) dingen keek (en kijkt) die op zijn pad kwamen. De uitkomst van de samenwerking is uiteindelijk een boek geworden als van een derde persoon, een ander dan slechts een auteur en een onderwerp’. – Rudi Fuchs in het voorwoord van Karel Appel. De biografie
Stukjes Appel
Een non-fictieve verhalenbundel over Karel Appel (1921-2006), onze nationale stijlicoon van de moderne kunst in de tweede helft van de vorige eeuw. Een schilder uit de Amsterdamse Dapperbuurt, die krijste ‘Ik rotsooi maar wat an’ en daarom verguisd en vernederd wordt, om later om later in de meest prestigieuze musea vereerd en bejubeld te worden.
Karel Appel & Van Gogh
Karel Appel (1921-2006) is een van de meest beroemde schilders uit de 20ste eeuw, zoals Vincent Van Gogh dat voor de 19de eeuw was.
Daarnaast is hij in eigen land minstens zo omstreden als zijn voorganger. Als lid van de Cobra-groep wekt hij veelal beroering en verbazing. Pas nadat hij in het buitenland furore maakte, groeit de waardering voor hem in zijn vaderland.
Appels bekende uitspraak ik rotzooi maar wat an, wordt vaak te letterlijk opgevat. Hij schildert bewust spontaan en expressief, maar met een grote bagage aan materiaal- en kunsthistorische kennis. De kunst van zijn voorgangers, van Mondriaan tot Picasso, Van Rembrandt tot Van Gogh, bestudeert hij grondig.
Uit deze publicatie, waarin diverse episodes uit Appels lange schildersloopbaan in beeld worden gebracht, blijkt hoe hij zich op verschillende momenten heeft laten inspireren door het werk van Vincent van Gogh.
Karel Appel & Van Gogh is het zesde deel in een reeks van publicaties van het Vincent van GoghHuis in samenwerking met Scriptum Art over moderne kunstenaars die door Vincent van Gogh zijn geïnspireerd.
Ode aan het rood
Opmerkelijk in het werk van Karel Appel zijn een ongeremde beeldingsdrift en uitzonderlijke expressiviteit. Centraal staat een vitaal en plastisch kleurgebruik, dat zijn werken zowel hevige kracht als een zeer eigen, forse, poëzie verleent. Ode aan het rood geeft een beeld van het kosmopolitische leven dat de schilder geleid heeft, de steden die hij bewoond heeft, de mensen die hij gekend heeft, maar vooral van de wijze waarop hij schildert. Dicht en schilderwerk zijn zonder meer complementair.
Machteld – Herinneringen aan de muze van Karel Appel
“Als ik voor het schilderij sta, zie ik … de dynamiek van de trefzekere hand van Appel … Mijn gedachten keren terug van de mystieke en vertrouwde geur van olieverf naar het onderwerp; de persoon, de muze van Karel Appel, onze geliefde Machteld … Iedereen werd aangeraakt door Appels magie en werk. In die turbulente sfeer, met woest paletmes en kwast was altijd de stille aanwezigheid te vinden in de vorm van Machteld, die – als zij niet hoefde te werken als vaste mannequin van Cristobal Balanciaga – een eiland van kalmte uitstraalde.
Onverstoorbaar op de achtergrond las zij haar boeken en gaf af en toe de schilder zacht commentaar. Zij was het rustpunt in zijn bezeten leven waarin hij alles en iedereen opslokte. … Het doek, de ‘Machteld’ een tastbaar werk uit mijn jeugd en van één van de meest belangrijke persoonlijkheden uit mijn leven. De vrouw die ik aanbad en die ik wilde zijn, de muze van een groots schilder.” Babette Cremer-Sijmons
