Stel je voor dat je een tijdreis maakt naar een wereld vol schitterende schatten, verborgen verhalen en een vergeten volk dat ooit de heerschappij had over een rijk vol goud en zilver. Vanaf 7 juli 2024 opent het Drents Museum de deuren naar deze fascinerende wereld met de tentoonstelling “Dacia – Rijk van goud en zilver”. Meer dan vijftig adembenemende goud- en zilverschatten uit het oude Roemenië wachten erop om ontdekt te worden. Deze tentoonstelling belooft een unieke reis door de tijd, waarin je de rijke cultuur en geschiedenis van de Daciërs kunt ervaren.
Benieuwd naar de verhalen achter deze kostbare voorwerpen en de mysterieuze Daciërs? Lees dan verder op onze blog voor meer informatie over deze bijzondere tentoonstelling die tot en met 26 januari 2025 te zien is. Dompel je onder in de pracht en praal van een vergeten rijk en laat je betoveren door de schitterende schatten die nu in het Drents Museum te bewonderen zijn.
Dacia
De Daciërs waren een fascinerende oude Indo-Europese bevolkingsgroep die hun thuis vonden in de gebieden die tegenwoordig Roemenië, Moldavië, en delen van Bulgarije, Servië en Hongarije omvatten. Ze speelden een belangrijke rol in de geschiedenis van Zuidoost-Europa, met een rijke cultuur en een opmerkelijke geschiedenis die reikt van de vroege oudheid tot hun uiteindelijke assimilatie in het Romeinse Rijk.
De oorsprong van de Daciërs wordt vaak gelinkt aan de Getae, een Thracische stam die zich in de noordelijke delen van de Balkan vestigde. De Daciërs woonden voornamelijk in de Karpathen en de Transsylvaanse Hoogvlakte, waar ze een samenleving ontwikkelden die sterk afhankelijk was van de landbouw, veeteelt en mijnbouw. Hun land was bijzonder rijk aan natuurlijke hulpbronnen, vooral goud en zilver, wat hen tot een welvarende bevolking maakte.
De politieke structuur van de Daciërs kende verschillende vormen door de eeuwen heen, maar een van de meest prominente leiders was koning Burebista, die van 82 tot 44 voor Christus regeerde. Hij slaagde erin om een groot deel van het Dacische gebied te verenigen en een krachtige militaire macht op te bouwen. Burebista’s rijk strekte zich uit van de centrale Balkan tot de noordelijke Karpaten en zelfs tot aan de Zwarte Zee. Na zijn dood viel het rijk echter uiteen in kleinere koninkrijken.
Aan het eind van de eerste eeuw na Christus verenigde koning Decebalus de Dacische stammen opnieuw. Zijn heerschappij, van 87 tot 106 na Christus, wordt vaak gezien als het hoogtepunt van de Dacische macht. Decebalus stond bekend om zijn moed en strategisch inzicht, wat hem in staat stelde om meerdere keren de Romeinse legioenen te verslaan. Deze conflicten met Rome leidden tot de beroemde Dacische Oorlogen, waarin de Romeinse keizer Trajanus uiteindelijk de overhand kreeg. Na een reeks bloedige veldslagen en belegeringen werd Dacië in 106 na Christus door de Romeinen veroverd.
Het dagelijks leven van de Daciërs werd gekenmerkt door een agrarische samenleving waarin de meeste mensen boeren of veehouders waren. Ze bouwden ook versterkte nederzettingen, bekend als “dava,” die vaak op strategische locaties zoals bergtoppen werden gebouwd. Deze forten boden bescherming tegen invallers en dienden als administratieve en religieuze centra.
Religie speelde een belangrijke rol in het leven van de Daciërs. Ze hadden een polytheïstisch geloofssysteem met een pantheon van goden, waarvan Zalmoxis de belangrijkste was. Zalmoxis werd door sommigen gezien als een godheid, terwijl anderen hem beschouwden als een halfgod of een profeet. De Daciërs geloofden in een hiernamaals en hadden complexe rituelen en ceremonies om hun goden te eren.
Na de Romeinse verovering werd Dacië een provincie van het Romeinse Rijk en begon een proces van romanisering. Veel Daciërs namen de Romeinse cultuur, taal en gewoonten over, wat leidde tot een mengeling van Dacische en Romeinse tradities. Deze culturele assimilatie vormde de basis voor de latere Roemeense identiteit. De erfenis van de Daciërs leeft voort in de vele archeologische vondsten en historische locaties in Roemenië, zoals de ruïnes van Sarmizegetusa Regia, de oude Dacische hoofdstad, en de indrukwekkende forten in de Orăștie-bergen.
De Daciërs blijven een belangrijk symbool in de Roemeense nationale geschiedenis en identiteit. Hun verhaal wordt vaak verteld in Roemeense folklore, literatuur en kunst, waar ze worden gevierd als dappere en onafhankelijke voorouders die hun land en cultuur met trots verdedigden.
De tentoonstelling Dacia: Rijk van goud en zilver (7 juli 2024 t/m 26 januari 2025)
Vanaf 7 juli 2024 presenteert het Drents Museum de bijzondere archeologietentoonstelling “Dacia – Rijk van goud en zilver.” In deze expositie zijn meer dan vijftig schitterende goud- en zilverschatten uit Roemenië te zien, van de 20ste eeuw voor Christus tot de 3de eeuw na Christus. De meeste voorwerpen komen uit de tijd voordat de Romeinen Dacië in 106 na Christus veroverden. Met deze tentoonstelling wil het Drents Museum het verhaal van de Daciërs vertellen, een van de vergeten volkeren uit de geschiedenis. De tentoonstelling is te zien tot en met 26 januari 2025.
In de 2de eeuw voor Christus woonden de Daciërs in een groot deel van het huidige Roemenië, destijds bekend als Dacië. Door de unieke ligging tussen de Euraziatische steppe, de mediterrane wereld en Centraal-Europa, was dit gebied een smeltkroes van culturen. Grieken, Kelten, Thraciërs, Scythen en Perzen beïnvloedden allemaal de Daciërs, en hun invloeden zijn terug te zien in de tentoongestelde objecten. Ook de Romeinen waren geïnteresseerd in Dacië en voerden twee grote veldslagen om het gebied uiteindelijk in 106 na Christus te veroveren. De tentoonstelling “Dacia – Rijk van goud en zilver” richt zich op de periode vóór deze verovering, met de nadruk op de unieke identiteit van de Daciërs en hun prachtige goud- en zilverschatten.
Dankzij de rijkdom aan natuurlijke grondstoffen speelde Roemenië altijd al een belangrijke rol. De goudmijnen in Dacië stelden de bewoners in staat om technisch en artistiek zeer verfijnde voorwerpen van edelmetalen te maken. Deze voorwerpen werden vaak gebruikt tijdens religieuze rituelen of als offers, zoals de massief gouden armbanden uit Sarmizegetusa Regia, de oude hoofdstad van Dacië. Veel van deze schatten zijn recent ontdekt en nog nooit eerder in een museum getoond.
De tentoonstelling omvat meer dan 500 objecten, afkomstig uit minstens 15 verschillende musea in heel Roemenië. Het Drents Museum werkt samen met het National History Museum of Romania, waarvan directeur Dr. Ernest Oberländer-Târnoveanu als gastconservator optreedt. Hierdoor kunnen bezoekers een breed scala aan unieke en waardevolle stukken bewonderen.
“Dacia – Rijk van goud en zilver” past in een reeks internationale archeologietentoonstellingen van het Drents Museum, zoals “Iran – Bakermat van de beschaving” (2018), “In de ban van de Ararat – Schatten uit het oude Armenië” (2022) en “Sterven in schoonheid – De wereld van Pompeï en Herculaneum” (2022). Bij de tentoonstelling verschijnt ook een boek met bijdragen van verschillende Roemeense archeologen, dat de bezoekers meer inzicht geeft in de rijke geschiedenis van de Daciërs.
Kom en ontdek vanaf 7 juli 2024 tot en met 26 januari 2025 de prachtige goudschatten en de fascinerende geschiedenis van het Dacische rijk in het Drents Museum
Het Drents Museum
Het Drents Museum is Assen, opgericht in 1854, begon als een bescheiden verzameling archeologische en historische voorwerpen, tentoongesteld in een eenvoudige kast in het Provinciehuis aan de Brink in Assen. Bijna vijftig jaar later verhuisde de collectie naar het naastgelegen Rijksarchief en groeide uit tot het Provinciaal Museum van Oudheden en Geschiedkundige Voorwerpen. Met de komst van professor Van Giffen in 1916, die onderzoek deed naar de archeologische schatten van Drenthe, groeide het museum uit tot een van de toonaangevende musea op archeologisch gebied in Nederland.
In de loop der jaren onderging het museum verschillende transformaties en uitbreidingen. Het oudste huis van Assen, het Ontvangershuis, werd gerestaureerd in de 18e-eeuwse stijl en toegevoegd aan de collectie, wat resulteerde in de aanwezigheid van het Grootste Poppenhuis van Nederland. Het museum verhuisde uiteindelijk naar het oude provinciehuis en verwelkomde in de daaropvolgende jaren nieuwe toevoegingen, waaronder het Drostenhuis en de Abdijkerk.
In 1996 werd het museum uitgebreid met een nieuwe vleugel, ontworpen door architect Gerard Schijf, en werd het officieel omgedoopt tot het Drents Museum. Het hoogtepunt kwam in 2008 met de internationale tentoonstelling van Het Terracotta Leger van Xi’an, die het museum op de kaart zette als een van de best bezochte in Nederland.
Met de toevoeging van een nieuwe museumvleugel in 2011, ontworpen door architect Erick van Egeraat, werd het Drents Museum een belangrijke trekpleister in het noorden van Nederland. Het museum heeft nu een uitgebreide collectie die de prehistorie van Drenthe, en een verzameling figuratieve kunst omvat.
Het Drents Museum is niet alleen een bewaarplaats van het verleden, maar ook een venster naar de rijke geschiedenis en cultuur van Drenthe. Met zijn indrukwekkende collectie en voortdurende innovaties blijft het museum een onmisbare bestemming voor zowel lokale bewoners als bezoekers van ver.
Geweldige tentoonstelling. ik kom zeker in Assen om ze te bezoeken.
De tentoonstelling zelf is al de moeite waard, prachtig opgebouwd, Mooie stukken en een uitgebreide beschrijving. Ook de film is een aanrader. Leuk voor de kinderen is het atelier!